මිනිසුන් සුවපත් කරන අදෘශ්‍යමාන බලවේග කොතෙකුත් ඇත .නමුත් ඉන් එකක් අප ඉතා හොඳින් දන්නා එකකි .අපි එහි ගැඹුරට නොයෑම අපගෙන් සිදුවන අත්වැරද්දකි .
සංගීතයද එවැනි දෙයකි.සෘජුවම එහි බලපෑම භෞතික ශරීරයට නැතත් නොපෙනෙන අපගේ මනසට සුවපත් වීමේ බලයක් ලෙස ලැබේ .
මියුරු සංගීතයට අපව වෙනස් කල හැකිය .
සංගීතයේ පත්ලට යාම යනු එහි පරතෙරට යාම යන්න මම අදහස් නොකලෙමි .ගැඹුරට යාම යනු එම කලාව තුල නිවැරදි සිහියෙන් සිටීමයි .එවිට ඇසෙන දේ පිළිබඳව මනා අවබෝධයක් සේම එහි නිර්මාතෘවරයා දෙන පණිවිඩය නිවැරදිව ග්‍රහණය කරගැනීමට හැකිය.
ඔබ ඉතා ප්‍රිය කරන ගීතයක් ඉතාමත් අවධානයෙන් යුතුව ඇසුවොත් එනම් එහි සංගීතය ගැලපෙන අයුරු ,පද මාලාව ,ගායකයා ,ස්වර හසුරුවන අයුරු පිලිබඳ අපූරු හැගීමක් දැනෙනු නියතය .
එය බොහෝ විට එම වෙලාවේ අපගේ අපගේ සිත් තුල පවතින සිතුවිලි උත්දීපනයට උපකාර වේ .සිත සතුටින් නම් අපි අසන්නේ සතුට දනවන සංගීතයයි .අපි ආදරයෙන් පිරී ඇති විට ආදරබර ගීතයක් ඇසීමට අපි ප්‍රිය කරමු.දුකින් සිටින විටද එලෙසමය .
කුස පිරෙන තුරු ආහාර ගත්තද ආහාර වේල සම්පූර්ණ වන්නේ අතුරු පසක් ගැනීමෙන් පසු මෙන් සිත තුල සංගීතයට ඇති ඉඩ අනගිභවනීය වේ .
ගීතය තුල පවතින සංගීතයද සංගීතය තුල පවතින ගීතයද නිසැක වශයෙන්ම අදෘෂ්‍යමාන
බලවේගයකි .ඕනෑම නිර්මාණයක් සිදුවන්නේ
පළමුව මනුෂ්‍ය මනස තුලයි .එය අපිට දැකිය
හැකි නොවේ.
පසුව එය අන් අයටද දැකිය හැකි ලෙස භෞතිකමය වශයෙන් නිර්මාණය වේ .අපි මෙසේ සිතමු.අපි නිතර
අසන අපි ඉතාමත් කැමති අර්ථාන්විත ගීතයක් ඇත .එය අපිට ඇසෙන විට යහපත් චිත්ත රූප
මැවේ .ආදරය ,කරුණාව ,ආදී සිතුවිලි උත්දීපනය වේ.එම ගීතයටද මූලික අඩිතාලම සපයන පදවැලක් තිබිය යුතුය .ගීතයේ පදවැල
මුල් ගීතයම පිළිබිඹු කරයි .එසේ නම් එම පදවැල නිර්මාණය කරන්නා කෙතරම් ආශ්චර්යමත්
විය යුතුද?
මට නම් සිතෙන්නේ ඔහු මිහිපිට පහල උනු මායා
කරුවෙකු ලෙසයි .
No comments:
Post a Comment