අච්චාරු

  අච්චාරු                 

               බයිසිකලය හිතුමතේ පැදවෙයි .ඒ කිසිඳු ඉලක්කයක් නොමැතිව පදවන මම නිසාය.එහාට යයි .මෙහාට යයි .පිච්චෙන පෙට්‍රල් වලට වඩා හිතේ ගතේ පිච්චෙන ලේ ප්‍රමාණය වැඩිය .එය අසීමිතව දැනෙයි .
ඉස්සරහා දකුණු පැත්තේ පන්සලය .මම කලබලකාරී උදැසන මහා පාර මැදය .වාහන එහෙනුත් මෙහෙනුත් පෙරලි කරමින් යනයුරු මම නොදැක්ක නොවේ.ඒවා ගියා .
පන්සල පහුවෙත්ම කතෝලික පල්ලියයි .
එහි යම්කිසි උත්සවයක් අද ඇති බව පෙනේ.මග දෙපස ලීකඩ තාවකාලිකව අටවාගෙන ඒ තුල ගැහැණුය .
කන්දෙක ඔලුව හෙල්මටය තුල ගින්දර මැව්වා වැනිය .
මුහුණට වැදෙන හුලන්පාර හමේ වදෙනවාත් මට නොදැනේ .සමහරක්විට මට අසනීපයක්දැයි මට සිතේ .සියලු දේ මැද ගින්දර අතර ,පන්සල තුල පල්ලිය අසල ,මහපාර මැද සුසුම් හෙලන අහසේ එකම දසුනක් හා මිශ්‍ර වූ අච්චාරු කඩ පේළියයි.
අච්චාරු කඩ වල වෙරළු ,පේර ආදී නොයෙකුත් අච්චාරු ලුණු කුඩු සමග කවලම් කර කටට කෙල උනන මායාවකින් දවටා ඇත.මට කෙල නොයිනුවද හදවත එය ඉල්ලුවේ මං දැයි මම දනී .කඩ පහුවෙත්ම ආපසු ආපසු යාමට සිතේ .වෙරළු පාර්සලයකට ඇතිවන කෙළිලොල් සුරතල් කටපුරා  විහිදුනු සිනහවට මා සැමදා ආසා කල නිසාවෙනි .