මා තුල දැන් ඇතිවන සිතුවිල්ල මා සතුව හොඳම සිතුවිල්ල යයි මට සිතේ .ඒ කුමක් නිසාදැයි මම නොදනිමි .
ලෝකය සෑම දෙයකින්ම පරිපූර්ණය .එහි පරිපූර්ණභාවය නිර්ණය කරනුයේ හුදෙක් භෞතිකමය ලෙස නොව එකී පුද්ගලයන්ගේ හැගීම් ,දැනීම් සහ සිතුවිලි පදනම් කරගෙනය .
අප ජීවත් වීමේ පරමාර්ථය ,අප ජීවත් විය යුත්තේ කෙසේද යන්න යම්කිසි යථාර්තයක පෙර ගමන් සත්‍යා ලෝකයක් දැයි විටෙක මට සිතේ.එහෙත් බොහෝ පුද්ගයන්ට මෙය අවබෝධවීමට ජීවිතයෙන් අඩක් හෝ ඊටත් වැඩි කාල ප්‍රමාණයක් ගතවේ යයි මට හැගේ .ලෙඩ දුක්,කම්කටොලු,තර්ජන ගර්ජන, අභියෝග හමුවේ අපි සිනාමුසු මුහුණින් ඒවාට මුහුණ දිය යුතුය .එවැනි සිනා මුසු මුහුණින් සිටින බොහෝ පුද්ගලයන් ලෝකයේ වෙසෙති.
නමුත් ඔවුන් සිනාසෙන්නේ හදවතින්මද?
එසේ නොමැති නම් ඔවුනට එය කල නොහැක්කේ මන්ද ?
එය එසේ වූයේ හදවතින්ම නම් එවැනි මිනිසුන් තුල ශ්‍රේෂ්ඨත්වයක් ඇත යන්න සැලකිය යුතු කරුණකි.එසේ නොමැති වීමට හේතුව ඉහත සාධක අපගේ ජීවිත වල නියම කොටස්කරුවන් කර නොගැනීමයි .පුද්ගල පරිපූර්ණත්වයේ එක් නොනිමි සාධකයක් එයයි .
අද ලෝකය දුවන්නේ කුමන දෙසකටද?අද අපි එය පසු පස දුවන්නෙමු.නමුත් අඩක්, සිතිය යුතු දේවල් වලින් රැසක්, ආරම්භක ස්ථානයේම නොසිතා ඉතිරි කරදමා ය .මෙය සත්‍යක්ද යන්න අපිට තේරුම් ගත හැක .මිනිසුන් නොමග යන්නේ එම නිසාය.සියලු දේම නවීකරණය වේ .සමාජය ඒවගේම තාක්ෂණයද දියුණු වේ.නමුත් පුද්ගල සිත් එසේම ආකල්පද වර්ධනය වීම කාලීන අවශ්‍යතාවයකි .
එයට වයස් භේදයක් හෝ කිසිදු භේදයක් නැත අපගේ නවීකරණය වන ජීවන සාධක හමුවේ අපගේ සිත් දියුණු නොවන්නේ ඇයි ?මිනිසුන් ඒ පිලිබඳ ගිජුකමක් නොදක්වන නිසාද ?නමුත් නියම රසයක් ඇත්තේ එහි යයි මට සිතේ.එම රසය අපගේ ප්‍රඥාව උද්දීපනය කරනු ඇත .
මනුෂ්‍ය ජීවිතය වටින්නේය .එය ගෙවා දැමිය යුත්තක් නොව අවබෝධාත්මකව ගෙවිය යුත්තකි.එසේම ජීවිත වටිනාකම හඳුනාගත හැක්කේ මනුෂයන්ට පමණි .අනෙක් සියලු සතුන්ටද එසේ සිතෙන්නේ නම් තවත් දියුණු ශිෂ්ඨාචාරයකට මංපෙත් විවර වීමකි .
No comments:
Post a Comment