Wednesday, May 15, 2013

අපේ ජීවිත


අපේ ජීවිත වල රසයක් නැත .ඇත්තේ දුක පමණයි.අප්‍රමාණ වූ බැදීම් වලට හා වගකීම් සමුදායක් හමුවේ ජීවිතය කියන නැව පදවන්න ලේසි නොවේ.
ඒ අතර තුර කලකිරීම් වගේම කෝපය සුලබ වේ.කේන්ති  නොයන්නාට කලකිරීමක් ඇතිවෙන අතර එසේම කලකිරීමක් ඇති නොවන්නාට ක්ෂණිකව කෝපයක් හට ගනී .
මේ ජීවිත ඉතාම ඝෝෂාකාරීය.කන් පිරවෙන්න තරම්  ඝෝෂාකාරීයි.කට කියවන්න තරම් මුඛරියි.
ඒ මේ ජීවිතවල හැටි.
කමට ඇත්තේ එය නම් එය කෑ යුතුය .එසේ නැතිනම් සොයා ගෙන අවශ්‍ය දේ කෑ යුතුය.

No comments:

Post a Comment

හැමදාමත් මල් පිරුණු ඒ ඈත ගස දුක දන්නවැතී

  මැයි මාර ප්‍රසංගයේ සමිඳ අයියා සමහර විට මං වෙන්නත් ඇති.  සංචරණි වැලි පාර දිගේ හෙමින් හෙමින් එන දිහාව බලන් හිටියා වගේම මමත් ඔයා එන දිහා සෑහෙ...