ජීවිතය ගලන ගඟක් බඳුවූ දුක්කරදර ගොඩක ගසාගෙන යන කුඩා බෝට්ටුවක් වැනිය.පාලනය අපහසුය.දුක්කරදර නිතරම පැමිණේ.පැමිණෙන්නේ බෝට්ටුව එකම දිශාවකට ගසා ගෙන යාමටය.ජීවිතය වේදනා පීඩා හමුවේ දුර්වලව වෙනස් වේ.වේදනාවෙන් පසුව ඇතිවන කලකිරීම් නිසා ගන්න ඉක්මන් තීරණ ජීවිතය වෙනමම දුෂ්කර මාර්ගයකට යොමු කරයි.ඒ කබලෙන් ලිපට වැටීමයි.
අපි උඩුගං බලා යායුතුය .නැතහොත් අනෙකුත් බෝට්ටු මෙන් ගසා ගෙන යයි.උඩුගං බලා යාමට ගඟ පහලට ගලන වේගයට වඩා වේගයක් අවශ්‍යවේ .වඩාත් මහන්සි විය යුතුය.බොහෝ කරදර උපේක්ෂාවෙන් අපේක්ෂා කල යුතුය.ඒවාට මුහුණ දෙන්නට දෙන්නට අපට ඊට ඔරොත්තු දීමේ ශක්තිය හීන වෙන බව සැමටම පොදු වන අත්දැකීමක් වන නමුදු එසේ අල්ලාගෙන සිටීමේ හෝ ඔරොත්තු දීමේ හැකියාව මෙහි ඇති වැදගත්ම සාධකයයි .
අපි උඩුගං බලා යාමේ බලාපොරොත්තුව ගඟේ ආරම්භය සොයා ගැනීමයි .එනම් මේ දුක්පීඩා වල උල්පත සොයා ගැනීමයි .එවිට ඒසඳහා විසදුමක් සොයා ගත හැකිය .ඔබත් උඩුගං බලා යාමට සූදානම්ද ?
