ඊයේ මිස්ටර් ප්‍රියන්තගේ
(කිරිඇල්ලේ) කඩේ Stock දාන්න ගියා හිරන්ත්
එක්ක.අද පාන්දර 5.30 ගෙදර එනකොට ගොඩක් මහන්සියි.ඔය එහෙම වුණ 4වන දවස.හෙට හොරණ
කුඔුරේ තීන්දුව දෙන දවස.අම්මා යාවි මාමා කෙනෙක් එක්ක.ඒකේ හුටපට ගොඩයි.ඒත් මාමලා
ලොකු අම්මලා සේරම එකු වෙලා ලොකු සටනක් දෙනවා මේකට.
හොරණ කුඔුර මං හිතුවට
වැඩිය විශාල කුඔුරක්.ඒ කුඔුරට යා වෙලා තියෙන ඉඩමේ තමා අරුන්ටික ඉන්නේ.තරහා වුනත්
නූනත් නෑදෑයෝ තමයි අපිට.මෝඩ මිනිස්සුනේ.තණ්හාව වැඩි වුණනාම ඔහොම තමයි. හෙට
තාත්තාගේ බේත් ගේන්න යන්නත් ඕනි ආසිරි එකට.මට යන්න පුළුවන් වේවිද දන්නේ නෑ.මේ දවස්
ටිකේ එපා වෙන්න වැඩ. ගිය සති අන්තේ අපි අනුරාධපුරේ ගියා.රොශේන්ට පූජාවක්
කරන්න.චලනි අක්කලා ගියේ නෑ.නැන්දයි මාමායි කිත්සිරි මාමලයි කෝට්ටේ ලොකු අම්මලා
පානදුරේ ලොකු අම්මත් ගියා.චා බ්‍රෝත් ගියා.කාලෙකට පස්සේ ගිය හොද ගමනක් ඒක.ජීවිතේ
කාර් යබහුලත්වයත් එක්ක හරිම සීග්‍රෙයන් ගෙවිලා යන බව හොදට දැනෙනවා.මට ගෙවෙන කාලයට
තාම වැඩ කරන්න පුළුවන්නම් කියලා හැම වෙලාවෙම හිතෙනවා.
අද හිරන්තගේ ළිදට
ගැරන්ඩියෙක් වැටිලා.ඌ ගොඩ දාන්න ගිහින් දවසම ඉවරයි.පණ පිටින් ගොඩ ගත්තලු.ගෙදර
කට්ටිය එක්ක කතරගම යන්න ඉන්නේ.මේ මාසේ කොහොම හරි යනවා.කාර් එකෙත් පොඩි පොඩි වැඩ
ටිකක් තියෙනවා හදා ගන්න.ඒ ටිකත් කරගෙනම යන්න තතමා ඉන්නේ.
